Samen reizen

Het alleen reizen is officieel afgelopen. Vanaf nu zijn het alleen nog maar hotels waar ik slaap. Geen hostels meer. Geen biertjes meer ´s avonds met dormgenoten. Niet meer midden in de nacht wakker worden omdat er nog iemand binnenkomt. Alleen nog maar rustige, schone, stille hotels. Wat eigenlijk best wel fijn is.

Vlak nadat ik mijn laatste blog heb geschreven heb ik de taxi genomen naar het vliegveld van Cusco om papa en mama op te halen. Gelukkig hoefde ik niet zo heel erg lang te wachten. Vanuit het hotel was een pick-up geregeld en daarmee kon ik ook gewoon mee terug. Die zaterdag hebben we niet zo heel erg veel gedaan, we zijn alleen ´s avonds heel even het centrum in gelopen, ook om wat te eten te zoeken.

Cusco zelf is een mooie stad om te zien. Het centrum in ieder geval. Uiteindelijk hebben we drie hele dagen in de stad gehad, waarvan we één dag naar een ander dorpje zijn gereden waar nog oude Inca-ruïnes te bezichtigen zijn. De andere twee dagen hebben we vooral een beetje rondgelopen en we hebben de toeristische panorama-bus genomen om de hele stad te kunnen zien.

Omdat de hoogte toch wel een klein probleempje oplevert voor de ademhaling hebben papa, mama en ik besloten om niet lopend naar Machu Picchu te gaan. We hebben uiteindelijk (heel lui) de trein genomen naar Aguas Calientes. Daar hebben we drie keer hetzelfde rondje door het dorpje gelopen aangezien het niet zo groot was. Verder hebben mama en ik daar nog de termale baden uitgeprobeerd. Aguas Calientes is letterlijk vertaald ook ´warme wateren´.

De volgende ochtend stonden we heel vroeg op. Papa wilde graag de zonsopkomst zien op Machu Picchu en dan moet je er dus vroeg zijn. Uiteindelijk liep dat plan een heel klein beetje in de soep. Toen we in de rij gingen staan voor de bus was het al licht. En de rij was lang, drie kwartier moesten we in totaal wachten. Maar uiteindelijk waren we in Machu Picchu. Waar het op dat moment zo bewolkt was dat we de hele stad niet konden zien. Om 9u hadden we een rondleiding en gelukkig was het tegen die tijd wel helder. Machu Picchu was op de een of andere manier iets kleiner dan ik me had voorgesteld maar het was zeker weten ontzettend mooi, adembenemend en mysterieus. De lama´s die er rondliepen hebben alleen wel mama haar banaan opgegeten.
Na Cusco hadden we een acht uur durende bus naar Puno, aan het Titicaca Meer. Mama en ik wilden heel graag een nachtje bij de indianen daar slapen. Helaas is mama een klein beetje ziek geworden waardoor we alleen een tour naar de drijvende eilanden hebben gemaakt op het meer.

Vanochtend hebben we nog een excursie gemaakt naar een heel klein dorpje op ongeveer een uurtje vanaf Puno. Het dorpje is niet de moeite waard maar de graftombes van een nog pre-Inca cultuur die er staan wel. In totaal waren er vroeger 35 van die torens. Helaas hebben de Spanjaarden veel van de torens verwoest waardoor er veel zijn verdwenen of half zijn verdwenen. Maar het was zeker ontzettend interessant en onze gids wist heel veel te vertellen. Voor de rest vind ik Puno op zich niet zo heel erg interessant. Het is een middelgrote stad met vooral heel veel uitlaatgassen. Wel hebben we nog een enorme typische Peruaanse straatmarkt gevonden waar we echt wel bijna een uur hebben rondgelopen denk ik. Het was zo ontzettend groot, maar heel leuk, en vooral heel typisch, om te zien.