De eerste blog

Volgens mij was ik vijftien toen ik begon met stijldansen. De wals, de chachacha, de mambo, de quickstap en nog meer dansen leerden we. Er was één die er voor mij echt uitsprong, de tango. Met die tango begon ook mijn interesse in Argentinië, eigenlijk voor heel Zuid-Amerika. Stijldansen heb ik uiteindelijk maar drie jaar gedaan, maar de interesse voor het continent heeft zich in al die jaren ontwikkeld tot een soort van liefde voor de Zuid-Amerikaanse cultuur. En nu, meer dan zeven jaar later, sta ik op het punt om die cultuur echt te gaan leren kennen. Als alles goed is vlieg ik namelijk 8 februari 2015 naar Buenos Aires (Argentinië) om vier en halve maand later vanuit Lima (Peru) weer terug te vliegen naar Nederland. Hierbij dus mijn eerste blog, nog vanuit Utrecht, want de voorbereidingen zijn natuurlijk ook erg interessant!

Een aantal maanden ben ik al bezig met de voorbereidingen. Een aantal dingen wist ik al zeker, maar een heleboel ook nog niet. Waar wilde ik precies naar toe? Wat wilde ik zien? Wilde ik samen gaan of toch alleen? Hoe lang wilde ik weg? En steeds kwamen er meer vragen bij.
Er is een hoop wat ik nu wel al zeker weet, maar lang niet alles zoals de datum waarop ik vertrek. Wat ik wel zeker weet, in Buenos Aires ga ik beginnen met een taalcursus van twee weken en daarna ga ik vier weken vrijwilligerswerk doen in Córdoba. Dit ga ik doen via Travel Active, de organisatie die er voor zorgde dat ik in Italië als Au Pair heb gewerkt. Mijn aanmeldingspakket heb ik afgelopen donderdag op de post gedaan en Travel Active heeft dit pakket vrijdag gelijk doorgestuurd naar hun partnerorganisatie in Argentinië. Die moeten nu kijken of er plek is op de projecten die mijn voorkeur hebben. Als dit niet zo is, kijken zij of er ergens anders een plekje is. Zodra zij toestemming geven dat ik kan komen, krijg ik van Travel Active een uitgebreid acceptatiepakket. Op dat moment weet ik pas zeker wanneer ik kan beginnen met mijn taalcursus. De datum die ik heb opgegeven dat ik graag wil starten is 8 februari, maar het zou kunnen dat er op dat moment geen plekje voor mij beschikbaar is. In dat geval vertrek ik dus iets later. Het duurt ongeveer twee weken voordat ik weet wanneer ik weg kan en bij wel project ik ben geplaatst dus dan zal ik wel weer een update geven!

Hoe dan ook, ik begin dus met een taalcursus en dan vrijwilligerswerk. Bij Travel Active is het volgen van een taalcursus verplicht als je in Zuid-Amerika als vrijwilliger aan de slag wilt. Omdat ik nu via de Universiteit Utrecht als Spaans volg hoef ik maar twee weken deel te nemen aan deze cursus. Aan het begin moet ik een test maken die bepaald op welk niveau ik in kan stromen. Een goede motivatie dus om nu goed mijn best te doen!

Na de taalcursus ga ik met de bus naar Córdoba om daar te helpen op een vrijwilligersproject. Córdoba ligt meer in het binnenland van Argentinië en is een soort van studentenstad. Omdat het meer in het binnenland ligt is het ook nog een goede startplek voor verschillende trips. In mijn aanmeldingspakket moest ik drie projecten opgeven waar mijn voorkeur naar uitgaat. Voor mij was van het begin al duidelijk dat ik graag wilde helpen op een sociaal project. Boven aan mijn lijstje staat het project ‘A good old day’. Dit is een project wat meer dan dertig jaar geleden is opgericht door een echtpaar die in contact kwamen met ouderen die door verschillende redenen op straat leefden. Dit echtpaar heeft toen besloten om die ouderen te ‘adopteren’. Het project wordt nu alleen gerund door meneer Osvaldo, zijn vrouw is een aantal jaar geleden overleden. Hij stelt zijn deuren open voor de ouderen die nergens heen kunnen maar wel speciale aandacht een beetje extra liefde nodig hebben. Als vrijwilliger kun je hier helpen met zorg en vriendschap, maar ook met het bereiden van maaltijden en andere huishoudelijke taken.

Het project wat ik als tweede heb gezet op mijn lijstje is ‘Our Kitchen’. Argentinië heeft nog steeds last van de crisis van 2001 (en de huidige omstandigheden zullen geen goed doen gok ik). Een groep moeders in een van de armste buurten van Córdoba besloot om een grote soepkeuken te openen voor alle buren die honger leden. Tegenwoordig geven ze voedsel aan meer dan 280 kinderen, tieners, volwassenen en ouderen. Doordat het aantal monden wat ze voeden zo groot is geworden kunnen de moeders wel een helpende hand gebruiken. De kinderen die gevoed worden eten op het project, de volwassenen nemen de maaltijd mee naar huis. Na het eten kunnen de kinderen ook nog deelnemen aan verschillende workshops.

Het project wat ik als derde op mijn lijstje heb gezet is ‘Salt & Light’. Dit is een soort van buurthuis die verschillende diensten en veiligheid bied aan de inwoners van Córdoba die lijden onder (extreme) armoede. De oprichters van dit project wil de mensen een gevoel van waardigheid en zelfverzekerdheid geven. Het belangrijkste is echter om hen middelen en kennis te geven waarmee ze hun eigen situatie kunnen verbeteren. Er zijn dan ook verschillende programma’s, een voedselprogramma, een tweedehandskledingwinkel, workshops en een kinderopvang.
Het zijn allemaal hele leuke projecten en ik ben over allemaal erg enthousiast. Toch ben ik ook wel heel erg benieuwd waar ik uiteindelijk wordt geplaatst.

Na de vier weken vrijwilligerswerk ga ik verder reizen. Na veel nadenken heb ik besloten om alleen te gaan reizen, dan kan ik gewoon mijn eigen plan trekken. De kans is groot dat ik in hostels ook andere reizigers ontmoet waar ik stukjes mee samen kan reizen. Helemaal alleen zal het zeer waarschijnlijk niet zijn. In ieder geval, dat hoop ik maar. Omdat ik dus hoop dat ik ook anderen ontmoet is de route een grove schatting. Eenmaal daar kan ik nog spontaan bedenken om ervan af te wijken.
Eerst zal ik via de kust (zo lijkt het op de kaart) naar het zuiden van Argentinië gaan. In de eerste instantie wilde ik ook naar Ushuaia, zo ongeveer het zuidelijkste puntje maar dit is erg lastig met vervoer. Zo ver ga ik dus niet. Het zuidelijkst wat ik ga zien is El Calafate. Deze plaats ligt op de grens met Chili en via die grens zal ik vervolgens weer naar het noorden reizen, naar Mendoza en Salta. Ook wil ik nog heel graag naar de watervallen van Iguazu. Dit ligt alleen niet echt op de route dus ik moet nog even nadenken hoe ik dit precies in mijn reis ga proppen.
Na Salta zal ik Argentinië verlaten en kennismaken met Bolivia. Omdat ik mijn Lonely Planet (reisgids) over Bolivia nog niet uit heb weet ik nog niet zeker hoe mijn route daar loopt. Ik wil hier in ieder geval naar Salar de Uyuni. Hier worden tours van drie en vier dagen naar toe georganiseerd dus ik kan nog een hoop andere dingen zien!

Na Bolivia ga ik nog naar Peru. Ook hier weet ik nog niet zeker wat ik allemaal wil gaan doen. Heel lang heb ik gezegd dat ik graag naar Iquitos wilde. Het probleem is alleen dat deze plaats midden in de jungle ligt en je er dus alleen per boot of vliegtuig kunt komen. De boottocht duurt ongeveer 6 of ongeveer 4 dagen (het ligt eraan vanuit welke plaats je vertrekt). De boot heeft alleen geen vaste vertrektijden, zelfs geen vaste vertrekdagen. Het is dus een beetje gokken. Omdat deze trip dus minstens tien dagen duurt (een binnenlandse vlucht is vaak prijzig) weet ik niet meer zeker of ik dit wel ga doen. Als er een andere toch over de Amazone is, is de kans groot dat ik alsnog daar voor kies.
De grote reden dat ik nog niet precies weet wat ik allemaal in Peru wil gaan doen en zien is dat papa en mama hebben besloten om mij te komen opzoeken in Peru. Omdat ik nog niet zeker weet wanneer ik precies wegga, weten zij ook niet precies zeker wanneer ze komen. Het plan is op dit moment dat ik in ieder geval weer met hen mee terug naar Nederland vlieg.

In totaal zal ik ongeveer vier en halve maand weg zijn. Eerst anderhalve maand mijn programma via Travel Active en dan mijn verdere reis, een maand voor elk land. Deze blog zal ik hier dan ook maar eindigen, hij is behoorlijk lang geworden volgens mij. Zodra ik meer nieuws heb komt er wel weer een update!